شاگرد مکتب امام صادق(ع)

دختر با حجاب، آرام از کنارت می گذرد…

بی صدا … بدون جلب توجه…

سیاهی رنگ اوست و بو نداشتن ویژگی او…

صورتش نمیبینی، اما در مقابل اویی…

اوست که با سکوت، با تو حرف میزند و به تو می آموزد… اگر اهلش باشی…

در اوج کرامت هست و تندیس متانت…

نزدیک…

اما دور از دسترس…

بی عشوه ولی دلربا…

اوست معلم وقار در قله ی بی نیازی…

هر خار و خسی عاشقش نمی شود و زیباییش را هر دلی لمس نمیکند…

او پیش از انتخاب شدن انتخاب میکند و پیش از معشوق شدن عاشق میشود…

با زیرکی، گوی عقل را از کنار دیو هوس می رباید…

او همان دختر عفیف و در پس پرده ی حجاب است…

خیاط هر کوکی که پای چادرم زد

گویی دلم هم با دل زهرا گره خورد